Ale się jaram. Jak dyże w Bawełnianem. Udało mi się dorwać pierwsze wydanie Lunarterial, czyli jednej z NAJLEPSZYCH płyt metalowych XXI wieku. Płyty chorej, obłąkanej, kwaśnej, nierzeczywistej, dzikiej, złej, przerażającej. Płyty ze świata równoległego. Płyty będącej efektem koniunkcji sfer.
Po odsłuchu całości jeszcze trzy razy odpaliłem zamykającą, 25-minutową suitę, czyli stronę C wydawnictwa. Co tam się dzieje, to mózg staje w pionie. Im dalej w numer, tym lepiej. To jest jak rozmowa z bóstwem.
Statystyki: autor: DiabelskiDom — 14 min. temu
