Daedric ujawnia singiel „All-Consuming” inspirowany Królową Potępionych

Gdyby Daedric istniał w 2002 roku, „All-Consuming” znalazłby się na ścieżce dźwiękowej do filmu Królowa Potępionych . To takie proste, bez zbędnego analizowania. Ten utwór to czysta, kinowa, nu-metalowa agresja, nawiązująca do mrocznego uroku Korna i niepokojącej atmosfery wampirycznej estetyki z początku XXI wieku.

„Jeśli masz zamiar mówić o mnie takie bzdury, to przepowiedz mi dzień, w którym umrę”. – Kristyn Hope, Daedric

Tekstowo „All Consuming” zgłębia cienką granicę między miłością, nienawiścią, pożądaniem, zazdrością i odrazą – emocjami, które się wzajemnie napędzają i nigdy nie przemijają. To sarkastyczny hymn samoświadomości, poruszający osobiste wady i jednocześnie odpierający nieustanną krytykę, zwłaszcza ze strony samozwańczych ekspertów w internecie.
Utwór to oczyszczające wydawnictwo, przesiąknięte ciężkimi, przesterowanymi gitarami i niesamowitym wokalem, który ucieleśnia duszącą intensywność. Przejmujący, a zarazem brutalny, łączy surową frustrację z buntem, czyniąc go jednym z najbardziej osobistych i nieustępliwych utworów na albumie.

„As The Light Left” to album stworzony zarówno z chaosu, jak i katharsis. Z nieustępliwą mieszanką nu-metalowego szorstkości, filmowego mroku i surowej wrażliwości, Daedric posuwa swoje brzmienie dalej niż kiedykolwiek wcześniej – czerpiąc z bólu, nostalgii i pierwotnej furii.

Album rozpoczyna się utworem „The Other Terror”, napędzanym załamaniem psychicznym i nieustępliwymi riffami gitarowymi, które utrzymują chaos ostry i bezpośredni. Z niepokojącymi krzykami i tempem, które odzwierciedla energię uwielbianego przez fanów „Nirn”, nadaje ton albumowi, który odmawia powstrzymania się. „Sand Tiger” wkracza na scenę niczym nu-metalowa kapsuła czasu z początku lat 2000., chropowaty, groovy i skreczowany do piekła. Zainspirowany Jaskinią Cudów z Aladyna i zbudowany z pętli syntezatorowej w stylu Linkin Park, utwór łączy żywe i elektroniczne bębny z egzystencjalnym ciężarem lirycznym. Potem jest „Callous”, piosenka, która prawie nie przetrwała. Utwór miał zostać dostarczony inżynierowi miksu, ale zespół kolektywnie postanowił go rozerwać na kawałki i odbudować od podstaw. W rezultacie powstał nowoczesny, emocjonalnie dewastujący hymn o zdradzie i samookaleczeniu. To Daedric w swojej najbardziej nieprzewidywalnej emocjonalnie i brzmieniowo odsłonie. „Night Mother” to utwór, który tak naprawdę wyznacza początek powstawania albumu i wszystkich związanych z nim zawirowań, które stały się kamieniem węgielnym brzmienia albumu: melancholijnego, filmowego i głęboko ludzkiego.

Na albumie „As The Light Left ” Daedric odrzuca elegancję na rzecz bólu, pozwalając surowym emocjom przebijać się przez łamiącą gatunki produkcję i drapieżny wokal. To nie jest album łatwych odpowiedzi ani prostych rozwiązań. To dźwięk upadku i tworzenia, tańca na krawędzi ognia, rozdartego między furią a kruchością. Zrodzony z załamań, twórczego napięcia i nieustraszonej reinterpretacji, „As The Light Left” jest zarówno oczyszczającym oczyszczeniem, jak i deklaracją artystycznego zamysłu: daedrycznego, wyrafinowanego, ale wciąż nieokiełznanego.