Czy Zodiakalny Zabójca został kiedykolwiek złapany? Wyjaśniono sprawę seryjnego mordercy

Nowy dokument Netflix „This is the Zodiac Speaking” ponownie otworzył jedną z najbardziej znanych spraw kryminalnych wszechczasów. Ale czy Zodiakalny Zabójca został kiedykolwiek złapany?

Jeśli jesteś doświadczonym miłośnikiem kryminałów, prawdopodobnie znasz pseudonim Zodiak Killer, choćby jeżeli nie znasz całej sprawy. Dla początkujących serial dokumentalny Netflix „This is the Zodiac Speaking” ponownie skierował uwagę na morderstwa.

To jedna z najsłynniejszych spraw seryjnego mordercy wszechczasów, obejmująca serię morderstw mających miejsce w Kalifornii w latach 1968–1969. Utożsamił się z niesławnym symbolem zodiaku, wysyłając policję do serii „gier”, aby uniknąć schwytania.

Ale czy sprawa została kiedykolwiek rozwiązana? Oto wszystko, co musisz wiedzieć o tym, czy rzeczywiście schwytano Zodiakalnego Zabójcę.

Zodiakalny Zabójca nigdy nie został złapany

Jest kilka powodów, dla których Zodiak Zabójca nigdy nie został złapany, m.in niedokładne opisy, źle wyposażona policja i największy podejrzany w tej sprawie – Arthur Leigh Allen – śmierć w 1992 roku.

Opisy świadków nie zgadzały się

Pierwszą poważną kwestią było to, iż nikt nie był w stanie zgodzić się co do wyglądu zabójcy – mimo iż w jednym przypadku cała grupa nastolatków była świadkiem ataku.

Ostatnia potwierdzona śmierć Zodiaka miała miejsce w San Francisco w 1969 roku na ruchliwej ulicy, co oznacza, iż ​​wiele osób widziało, jak strzelał w tył głowy taksówkarzowi Paulowi Stine’owi. Policję zaalarmowano nawet, gdy sam atak przez cały czas trwał.

Jednak relacje świadków znacznie się różnią. Ocalały Michael Mageau opisał „krępego, białego mężczyznę z wydatnym brzuchem i okrągłą twarzą”, o którym sądzono, iż miał 175 cm wzrostu. Trzej nastoletni obserwatorzy opisali go jako „husky”, a dyspozytorzy zgłosili, iż jest czarny. Kiedy później zatrzymali białego mężczyznę w czarnej kurtce, który odpowiadał wcześniejszym doniesieniom, wypuścili go na wolność.

Co więcej, opublikowany później niesławny szkic złożony całkowicie zaprzeczał stwierdzeniom Mageau.

Nikt nie potrafił rozszyfrować liter Zodiaku

Pierwsze listy od tego samego zabójcy zostały opublikowane w 1969 roku i były najbardziej znane ze stosowania symboli i szyfrów zodiaku. Podczas gdy pierwsza litera Z408 została gwałtownie opracowana przez amatorów, rozwiązanie późniejszych, takich jak Z340, zajęło około 50 lat, przy wsparciu nowoczesnej technologii.

Tak naprawdę to właśnie odszyfrowanie stwierdzenia „Nie boję się komory gazowej, bo tym szybciej wyśle ​​mnie do raju”, znalezione w 2020 r., doprowadziło do powstania nowego filmu dokumentalnego o prawdziwym kryminale. „To mówi Zodiak” – także wyjaśnia jej tytuł.

Policja nie była wyposażona do radzenia sobie z grami

Jak wynika z braku opisów, zabójca pod koniec lat 60. całkowicie umykał policji. Ponieważ większość wydziałów działała lokalnie, każdy miał zupełnie odrębną metodę wyśledzenia go, która nie była nikomu udostępniana. Policja w San Francisco mogła posiadać informacje inne niż w hrabstwie Vallejo, co oznaczało, iż prawdopodobnie przeoczono istotne szczegóły.

Co więcej, ani techniki policyjne, ani technologia nie były na tyle zaawansowane, aby dotrzymać kroku grom Zodiak, które zabójca wykorzystał na swoją korzyść. Funkcjonariusze próbowali zastosować nowe podejście, zamiast trzymać się sprawdzonych środków… a w połączeniu z brakiem spójności widać, dlaczego sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej.

Arthur Leigh Allen zmarł przed późniejszymi odkryciami

Największy z nich, Arthur Leigh Allen, był jedynym podejrzanym oficjalnie wskazanym przez policję w latach 70. Skazany za znęcanie się nad dziećmi, był powiązany z trzecią ofiarą Darlene Ferrin głównie na podstawie poszlak.

Jednak sytuacja stała się bardziej skomplikowana, gdy Mageau wybrał go ze składu w 1992 r., czemu zaprzeczył funkcjonariusz policji Donald Fouke, który upierał się, iż Allen był cięższy od sprawcy.

Allen dopasował także różne wskazówki dotyczące dekodowania liter, w tym błędy gramatyczne i wielkość liter. Zmarł w 1992 r., chociaż dowody z 2002 r. sugerowały, iż jego DNA nie pasuje do próbek ze znaczków.

Ile osób zabił?

Potwierdzono informację o pięciu ofiarach zostać zabitym przez Zodiakalnego Zabójcę – ale nieoficjalnie liczba ta może sięgać choćby 37.

Pierwszy potwierdzony atak miał miejsce 20 grudnia 1968 roku nad jeziorem Herman w Kalifornii. David Arthur Faraday (17 l.) i Betty Lou Jensen (16 l.) zostali zastrzeleni.

Trzecia ofiara zabójcy zginęła dopiero 4 lipca 1969 r., a 22-letnia Darlene Elizabeth Ferrin została zastrzelona na parkingu Blue Rock Springs Park w Vallejo. Następnie Cecelia Ann Shepard, również 22-letnia, została dźgnięta nożem 27 września w hrabstwie Napa.

Ostatnią potwierdzoną ofiarą był taksówkarz Stine, postrzelony w tył głowy w San Francisco.

Istnieją jednak inne niepotwierdzone ofiary powiązane z tym samym seryjnym mordercą, chociaż żadne dowody nie były w stanie tego potwierdzić.

Przykładami są Robert Domingos (18 l.) i Linda Edwards (17 l.), którzy zostali zastrzeleni na plaży w pobliżu Gaviota 4 czerwca 1963 r. Zidentyfikowano ich jako potencjalne ofiary Zodiaku ze względu na podobieństwa między śmiercią a atakami nad jeziorem Berryessa, które trwały sześć lat. później.

Inną możliwością jest 18-letnia Cheri Jo Bates, która została dźgnięta nożem i prawie pozbawiona głowy w pobliżu Riverside City College w 1966 roku. Jej powiązanie z seryjnym mordercą pojawiło się znacznie później, po tym, jak reporter Paul Avery otrzymał cynk.

Choć miało to miejsce już po zakończeniu oficjalnych zabójstw, kolejną potencjalną ofiarą jest 25-letnia Donna Lass. Zmarła w 1970 roku w Stateline w stanie Nevada, ale została powiązana z Zodiakiem Zabójcą po tym, jak zinterpretowano pocztówkę, która głosiła, iż ​​została umieszczona w Kronice.

Czy ktoś przeżył jego ataki?

Bryana Calvina Hartnella i Michaela Renault Mageau udało im się przeżyć obrażenia po ataku zabójcy Zodiaka. Jednakże, jest też trzeci podejrzany uciekinier.

Ocalały Bryan C. Hartnell zagrał epizodyczną rolę w Zodiaku (2007)

Hartnell przeżył obrażenia po ataku u boku Cecelii Ann Shepard, podczas gdy Mageau był z Darlene Ferrin.

Podczas gdy Shepard został postrzelony i zmarł z powodu odniesionych obrażeń dwa dni po ataku, zabójca użył noża, aby zaatakować Hartnella. Udzielił wywiadu dzień po śmierci Sheparda, 30 września, twierdząc, iż był „przekonany”, iż umrze.

„Moim prawdziwym zmartwieniem jest to, iż już więcej tego nie zrobi” – kontynuował Hartnell. „Chciałbym, żeby niektórzy ludzie zostali ocaleni od tego doświadczenia”.

Hartnell później został prawnikiem i pozostał w Kalifornii. W filmie Zodiak z 2007 roku można zobaczyć krótką scenę Hartnella w sądzie.

Jak już ustaliliśmy, Mageau niezwykle współpracował z policją po ataku w Vallejo w 1969 r., ale później zaprzeczyły temu raporty funkcjonariuszy policji. Został postrzelony w szczękę, ramię i nogę, gdy kierowca wysiadł z pobliskiego samochodu, aby ich zaatakować.

W tym czasie San Francisco Examiner zgłoszone mężczyzna kontaktujący się z wydziałem policji w Vallejo w celu wzięcia odpowiedzialności za strzelaninę i morderstwa nad jeziorem Herman. Nic z tego nie wyszło, chociaż niedługo potem ukazały się pierwsze litery Zodiaku.

Trzecią podejrzaną uciekinierką była 22-letnia Kathleen Johnsrzekomo uprowadzona na autostradzie 132 w dniu 22 marca 1970 r. Uciekła z samochodu mężczyzny, który woził ją i jej małą córeczkę przez prawie dwie godziny. Zodiak Zabójca później przyznał się do ataku.

Kto został oskarżony o bycie Zabójcą Zodiaku?

W sumie, dziewięciu mężczyzn zostało oskarżonych o bycie Zabójcą Zodiakuprzy czym Allen jest najważniejszym podejrzanym.

Oprócz Allena od 1969 r. jako potencjalnych podejrzanych reklamowano następujących mężczyzn:

Joseph „Giuseppe” Bevilacqua: Emerytowany sierżant armii, obrany przez włoskiego dziennikarza za jednocześnie Zodiaka i „potwora z Florencji”. Policja zamknęła śledztwo w 2021 roku.

Paul Alfred Doerr: Autor Jak znaleźć Zodiaka, Jarett Kobek, uznał Doerra za winowajcę po tym, jak pojawiły się podobieństwa między listami Zodiac a listami wysłanymi przez Doerra do magazynu science-fiction. Zmarł w 2007 roku, a policja nigdy się nim nie zajmowała.

Richard „Rick” Marshall: Powiązany z morderstwem Cheri Jo Bates, ponieważ mieszkał w tej okolicy i był znanym fanem The Red Phantom, o czym wspominano w listach. On zaprzeczony jakiekolwiek zaangażowanie w 1989 r., które zostało poparte przez policję.

Gary F. Poste: Kiedy łamacze spraw ogłoszony „rozwiązali” sprawę morderstw w 2021 r., jako podejrzanego wskazali Poste’a, twierdząc, iż jego nazwisko widnieje wieloma szyframi. Był także powiązany z morderstwem Batesa, mimo iż nie powiązały go żadne dowody fizyczne ani DNA.

Ross Sullivan: Kolejny podejrzany powiązany ze sprawą morderstwa Batesa, rzekomo przypominał szkice, a jednocześnie sprawiał, iż koledzy czuli się „niekomfortowo”. Przeniósł się do Północnej Kalifornii w 1967 r. i zmarł w 1977 r., czyli mniej więcej w tym samym czasie, gdy ustały wszystkie listy i zabójstwa.

Earl Van Best Jr.: Oskarżony przez syna Gary’ego Stewarta w książce The Most Dangerous Animal Of All z 2014 roku. Stewart przeprowadził dokładne dochodzenie w tej sprawie na potrzeby swojej książki, rozmawiając z ponad 500 ekspertami, którzy potwierdzili, iż charakter pisma Besta był niemal identyczny z literami. Stewart nigdy nie znał swoich rodziców, ale Best został zwolniony z więzienia w 1965 roku po oskarżeniu go o oszustwo i napaść na nieletniego.

Ryszard Gajkowski: Reporter i redaktor pracujący w Bay Area od 1963 roku. Przypominał złożony szkic Steine’a i stał się głównym podejrzanym Toma Voigta. Szyfry zodiaku również twierdziły, iż przechowują jego tożsamość. Voigt wyjaśnił później, iż FBI prowadziło śledztwo w sprawie Gaikowskiego, ale zwolniło go po usłyszeniu doniesień, iż przebywał za granicą. Później został przyjęty do Państwowego Szpitala Psychiatrycznego w Napa w 1971 roku, zmarł w 2004 roku.

Lawrence Kane: Mężczyzna, którego Johns zidentyfikował jako jej porywacza. Siostra Darlene Ferrin, Linda, również zidentyfikowała w nim mężczyznę, który kiedyś nękał ją w restauracji. Donald Fouke dodał również, iż Kane bardziej przypomina szkic niż jakikolwiek inny potencjalny podejrzany, którego spotkali. Kane został aresztowany za podglądactwo w 1961 r. i grasowanie w 1968 r., a później zdiagnozowano u niego zaburzenie kontroli impulsów po urazie mózgu w 1962 r. Zmarł w 2010 r.

„To jest Zodiak” można już oglądać w serwisie Netflix. Więcej informacji na temat prawdziwych kryminałów znajdziesz w najbardziej irytującym odcinku „Najgorszego byłego w historii”, szczegółach pominiętych w dokumencie o braciach Menendez i najbardziej szokujących momentach w „Panie McMahonie”.

Możesz także sprawdzić więcej programów telewizyjnych transmitowanych strumieniowo w tym miesiącu.