Client_03 – Testbed_Assembly

Klasyczne patenty i świeża energia.

To za sprawą detroitowych pionierów nowoczesnego electro, niemal obowiązująca modą wśród obecnych twórców tego nurtu jest zachowywanie pełnej anonimowości. Oto przecież bowiem już na początku lat 90. Mad Mike i jego koledzy z Underground Resistance nosili na twarzach bandany, Gerald Mitchell z Dopplereffekt zaczął występować w masce, a James Stinson z Drexcyi po prostu nigdy w swym krótkim życiu nie zdecydował się na koncertowanie. Taka taktyka idealnie odpowiada tej muzyce: zimnej, odhumanizowanej, kojarzącej się z androidami i sztuczną inteligencją. Modę tę podchwycili oczywiście młodsi twórcy gatunku – choćby ten ukrywający się pod pseudonimem Client_03.

Wiadomo o nim tylko tyle, iż jest Brytyjczykiem. Zadebiutował w 2019 roku EP-ką „Hope Repeater” dla wytwórni Astrophonica, prowadzonej przez duet drum’n’basowych weteranów o pseudonimach Fracture & Neptune. Prawdziwą sensację wywołał jednak dopiero wydany rok później mixtape „Testbed_Output_01”, który odsłonił maestrię swego autora w łączeniu szybkich breaków z zimnym brzmieniem i stylową melodyką. W ślad za nim ukazały się kolejne EP-ki producenta – nie tylko dla Astrophoniki, ale też bardzo cenionej na scenie electro Cultivated Electronics. Ostatecznie jednak Client_01 postanowił sam publikować swe nagrania. Efektem tego jego debiutancki album – „Testbed_Assembly”.

Ten składający się z piętnastu nagrań zestaw mieni się wszystkimi barwami electro. Mamy tu świadome nawiązania do muzyki Kraftwerk („Image Connector Demonstration”) i zgrabne ukłony w stronę synth-popu z lat 80. w rodzaju The Human League („OptimismOutputNode”). Potem brytyjski producent sięga po dźwiękowe patenty rodem z Detroit („Registration Error”), ze szczególnym upodobaniem modelując swe utwory na szybki techno-bass w stylu Aux88 („Consumption Analysis”). Jest tu też miejsce na masywną odmianę gatunku, typową dla teutońskich brzmień Anthony’ego Rothera („TESTBED DOT SELF_03”) i nasycanie electro acidowymi efektami niczym u Heleny Hauff („ImitationAssemblyVolume”). W efekcie kompozycje z płyty raz są melodyjne i przystępne, a kiedy indziej mroczne i niemal industrialne.

Słychać, iż angielski twórca jest koneserem gatunku i doskonale zna obowiązujące w nim reguły. Potrafi jednak wpompować weń świeżą energię. Stąd jego nagrania są niezwykle dynamiczne i ekspresyjne. To zestaw, który zadowoli każdego didżeja specjalizującego się w graniu takich setów, bo znajdzie na nim wiele odcieni electro. Stylistyka ma to do siebie, iż niechętnie poddaje się eksperymentom i raczej woli klasyczny format. Tak dzieje się i tutaj – ale ostatnie nagranie w zestawie (nomen-omen o tytule „The Last Human(xLorn)”) wskazuje, iż Client_03 ma na nią również bardziej śmiałe pomysły. Trochę tylko szkoda, iż nie zdecydował się na więcej takich odstępstw od kanonu.

Client_03 2025