„Blink Twice” Zoë Kravitz to pełen wściekłości apel o zjedzenie bogaczy

W przesłaniu o jedzeniu bogatych nie ma nic subtelnego Mrugnij dwa razyhorror-thriller, w którym do listy łączników dla aktorki-producentki-scenarzystki-modelki Zoë Kravitz dodano „reżyser” (Batman, Kimi). To jest ten rodzaj filmu, w którym ludzie mówią w deklaratoryjnych przemówieniach lub pozwalają, aby ciche łzy i wymachujące noże mówiły za nich. Jego wypowiedzi na temat płci, przemocy, traumy i poczucia wyższości są krzykliwe i bezczelne, z niewielkim polem do dwuznaczności lub interpretacji. I to zdecydowanie wydaje się być głównym przesłaniem filmu.

Mrugnij dwa razy to historia zaprojektowana tak, aby rozgniewać ludzi, a następnie dać im punkt zaczepienia dla ich gniewu. Kravitz i współautor scenariusza ET Feigenbaum mają na celu wywołanie uznania i sprawiedliwej furii, i rzadko kiedy powstrzymują się od ciosów. Ale pracują w trybie, który stał się tak dobrze znany z innych niedawnych filmów, iż Kravitzowi i Feigenbaumowi trudno jest znaleźć własny, odrębny grunt.

Aktorka Naomi Ackie jest ich główną bronią w tej konkretnej wojnie. Ackie jest przekonującą, wzbudzającą empatię główną postacią Fridy, niewolnicy płacącej czynsz w firmie cateringowej, która musi dokonać wyboru między płaceniem czynszu a zrobieniem ruchu w kierunku mało prawdopodobnego obiektu swojej sympatii, ultrabogatego potentata technologicznego Slatera Kinga (Channing Tatum). Slater niedawno uwikłał się w jakiś skandal i jest na standardowym wycieczka wizerunkowa wspomagana medialnie obejmują one publiczne przeprosiny, obietnicę „pracuję nad sobą” oraz kilka budzących zazdrość odniesień do powrotu do natury na jego prywatną wyspę, gdzie uprawia własne plony i hoduje własne kurczaki.

On również ostro imprezuje ze swoim wewnętrznym kręgiem. Frida udaje się złapać doceniające spojrzenie Slatera, gdy powinna pracować na wystawnej dorocznej gali jego firmy, a niedługo ona i jej współlokatorka i najlepsza przyjaciółka Jess (Alia Shawkat) są w luksusowym prywatnym samolocie na tę prywatną wyspę. Dołącza do nich garstka najlepszych przyjaciół Slatera, granych głównie przez znajome twarze — Christian Slater i Haley Joel Osment jako dwaj jego kumple z pracy; Kyle MacLachlan jako jego terapeuta; Geena Davis jako jego chętna do pomocy asystentka. A potem są inne kobiety na pokładzie, Gorące laski Survivor mistrzyni Sarah (Adria Arjona) oraz roześmiane imprezowiczki Camilla (Liz Caribel) i Heather (Trew Mullen).

Gdy tylko docierają na wyspę, szampan, zioło i dopalacze zaczynają płynąć strumieniami, pomiędzy rundami wykwintnego jedzenia, codziennymi imprezami przy basenie i hedonistycznym leniuchowaniem. Z wyjątkiem… podczas gdy Frida próbuje zasygnalizować swoje zainteresowanie seksem ze Slaterem, a Sarah wciąż patrzy groźnie, jakby chciała go dla siebie, noce jakoś się rozmywają, a seks nigdy nie wchodzi w grę.

Ale to nie wszystko. Gospodyni Fridy zachowuje się dziwnie. Ciągle pojawiają się jadowite węże. Frida nie wie, jak to możliwe, iż pod jej niestandardowymi paznokciami w zwierzęce wzory ciągle gromadzi się skrzepły brud. Coś jest strasznie nie tak, sugeruje Jess, a oni nie wiedzą co. Odpowiedź jest na tyle ciemna, iż ​​Amazon MGM Studios wydało oficjalne ostrzeżenie o wyzwalaczunie chcąc zaskakiwać widzów.

Zbliżający się Mrugnij dwa razy jako film Big Twist po prostu rozczaruje widzów: The Big Twist jest dość oczywisty, mocno nagłośniony i nie do końca o to chodzi. Chodzi o to, co kobiety robią w sytuacji, w której mężczyźni wydają się mieć cały status, władzę i wpływy — i pytanie, dlaczego tak wielu mężczyzn w historii posługiwało się tymi rzeczami w tak przewidywalny sposób.

To z pewnością nie przypadek, iż większość kumpli Slatera z branży technologicznej to bogaci faceci prezentujący się na biało, podczas gdy Frida i inne kobiety są niższej klasy, kobietami kolorowymi lub obiema. Nierówność władzy klasowej, płciowej i rasowej jest wszędzie Mrugnij dwa razy w żywych odcieniach czerwieni i surowej czerni i bieli, które są również definicją estetyki dekoracji Slatera Kinga na corocznej gali firmowej.

A jednak film nie podchodzi do żadnej z tych rzeczy z niuansami ani starannym rzemiosłem. Na pewno jest potencjał w tym przedstawieniu, ale Kravitz i Feigenbaum pracują w cieniu wielu podobnych niedawnych filmów, w tym Menu, Trójkąt Smutku, Szklana cebula: Historia na nożei katastrofalnie źle obsłużone Nie martw się, kochanie. Jak wszystkie te filmy, Mrugnij dwa razy najpierw rozkoszuje się uprzywilejowanym, pełnym przepychu życiem superbogatych, a następnie oddaje się fantazji przerywania tego życia dobrze uzasadnioną przemocą. Ale w epoce stale rosnąca nierówność majątkowaGdzie mniej więcej co trzeci złoczyńca w thrillerze to jakaś forma techbrokerapotrzeba czegoś więcej niż podstawowego przekazu „faceci źli, bogactwo złe, władza deprawuje”, aby film się wyróżniał.

Kravitz i Feigenbaum robią duże postępy w uderzających obrazach i stylu, a także w odwoływaniu się do frustracji, z którymi można się utożsamić. Sytuacja Fridy i Jess jest z pewnością zrozumiała: chcą po prostu uciec od problemów z czynszem, swojego podłego szefa i beznadziejnych prac na jakiś czas. Cały silnik filmu działa na gniewie z powodu tego, jak łatwo te rzeczy trafiają w ręce pewnych typów zadufanych, usprawiedliwiających się, bez końca roszczeniowych mężczyzn, podczas gdy kobiety (a szczególnie kobiety kolorowe) muszą płacić wysoką cenę, aby osiągnąć te same cele. Rozbawiona, ciepła charyzma Tatum, zestawiona z przekonującym natłokiem emocji Ackie w sytuacji, w której się znajduje, nadaje temu gniewowi punkt ciężkości i twarz.

Ale nie daje to zbytniej głębi. W ostatnich 10 minutach lub coś koło tego, Mrugnij dwa razy nagle staje się wyraźny, z zbyt krótkim momentem jasności i kreatywności, który wykracza poza wszystkie podobne filmy z ostatnich kilku lat. Nagle wydaje się, iż film ma bardziej konkretny punkt widzenia i znacznie ostrzejszy i bardziej przenikliwy brzeg. Gdyby ten rodzaj intencjonalności i konkretności rozciągał się na większą część filmu, Mrugnij dwa razy byłby prawdziwym tematem do rozmów. Tak jak jest, jest to po prostu najnowszy film opowiadający znaną historię o mężczyznach kontra kobiety, tych, którzy mają kontra tych, którzy nie mają, i jak oczyszczające może być wyobrażenie sobie krwawej odpowiedzi na problemy społeczne, które rzadko kiedy są w zasięgu noża.

Mrugnij dwa razy jest już w kinach.