Pierwsza część „Cesarzowej Charlotty” w przystępny i emocjonujący sposób zaprezentowała nam postać Marii Charlotty Koburg, przyszłej cesarzowej krótkotrwałego Cesarstwa Meksyku. Tom drugi jednak stawiał przed twórcami nowe wyzwania. Jak bowiem atrakcyjnie opowiedzieć o chorej psychicznie kobiecie, która przez sześćdziesiąt lat żyła praktycznie w odosobnieniu?
