Beetlejuice – recenzja spektaklu. Wchodzi on, cały na trupio

Musical Beetlejuice doczekał się wreszcie premiery na deskach Teatru Syrena i powinniśmy się wszyscy modlić, żeby długo na nich pozostał.

Prosto z Broadway’u Beetlejuice wjeżdża na scenę i robi to z przytupem od pierwszej chwili. Nastoletnia Lydia, która właśnie straciła mamę, czuje się niewidzialna. W ten krótki, ale wzruszający balladowy moment wkracza jednak tytułowy Beetlejuice – duch, demon, niewidzialny dla żywych. Chociaż łączy go z Lydią podobny problem, ten jest jednak pełen szalonej ekspresji, którą tak dobrze znamy z dzieła Tima Burtona.

Fot. Teatr Syrena

Na scenie dzieje się tak wiele, iż szkoda mrugać i gubić chociaż chwilę. Przede wszystkim należy ona do Beetlejuice’a – wspaniały Marcin „Sosna” Sosiński – który czaruje widownię od pierwszego do ostatniego pojawienia się. Równie charakterna jest Lydia – Aleksandra Rowicka – której postać znajduje się po drugiej stronie spektrum. Nadmierna ekspresja Beetlejuice’a oraz chłodny bunt Lydii świetnie ze sobą współgrają, a duet aktorski po prostu hipnotyzuje.

Można zresztą odnieść wrażenie, iż na scenie znajdują się wyłącznie hipnotyzujące postacie. Od małżeństwa Maitlandów, przez Delię, po grupkę tanecznych Beetlejuiców – chciałoby się patrzeć jednocześnie na wszystkich i chłonąć musical. Każdy okazyjnie rzuci też uszczypliwym, ale świetnie pasującym żartem, nakręcając tempo.

Beetlejuice to także spektakl widowiskowy, a do tego świetnie zorganizowany. Dech zapierają przede wszystkim kostiumy. Miałam szczęście siedzieć w świetnym miejscu do obserwacji i już na początku rzuciły mi się w oczy detale stroju tytułowego demona, które pokazują jego dopracowanie. Stroje Lydii pięknie reprezentują jej drogę od żałoby przez wymuszoną euforia po akceptacjęa, kostiumy Delii sama chciałabym mieć w szafie. Widać w tym włożoną pracę i przemyślenie, jak najpełniej oddać ten zwariowany świat.

Fot. Teatr Syrena

Do długiej listy zachwytów dołączam jeszcze scenografię oraz efekty pirotechniczne. Ta pierwsza skupia się na domu Maitlandów, w którym dużo się dzieje. Po chwili widz mimowolnie zastanawia się, co jeszcze może się wydarzyć w tych ścianach. Zaświaty także prezentują się nieźle, chociaż brakuje im tego charakteru, który ma dom rodzinny. Efekty z kolei pozostawię w tajemnicy i powiem tylko, iż nieustannie mnie zaskakiwały.

Musical Beetlejuice w Teatrze Syrena to rozrywka z wyższej półki, której absolutnie nie można odpuścić. Widowisko na wstępie chwyta uwagę widza i nie odpuszcza ani na moment. Spektakl na spokojnie można obejrzeć przynajmniej trzy razy, bo przecież nie bez powodu powtarzamy: Beetlejuice, Beetlejuice, Beetlejuice!

Powyższy tekst powstał we współpracy z Teatrem Syrena, a spektakl Beetlejuice jest objęty patronatem popkulturowcy.pl

Fot. główna: Materiał promocyjny/Teatr Syrena.