W tym klubie są legendy, takie jak Jim Morrison, Jimi Hendrix, Janis Joplin oraz Kurt Cobain. Wszyscy, łącznie z Amy, tworzyli kwiat muzyki, który mógłby komponować i nagrywać piękne piosenki, ale – niestety – albo strzelili samobója, albo zaćpali się lub upili na śmierć. Amy z alkoholem było do twarzy i po drodze. Nazwisko zdeterminowało życiorys.
Nic więc dziwnego, iż na fali produkcji filmowych o ikonach sceny muzycznej nakręcono także historię Amy. Film niecierpliwie oczekiwany przez rzesze fanów krytyka zjechała bezlitośnie. Amy w filmie upija się do nieprzytomności, wymiotuje, wszczyna awantury, chodzi pijana i półnaga po Camden Town w Londynie; wreszcie wdaje się w bójki i zagaduje agresywnie publiczność ze sceny, ale to za mało. W Polsce znawcy filmów z Tomaszem Raczkiem na czele uznali, iż to obraz za grzeczny, ugładzony i iż ogólnie to bajeczka.
O ile figura ojca Amy jest w filmie pokazana rzeczywiście laurkowo (naprawdę nie był taki kochający i czuły), o tyle postać samej artystki jest aż nadto odpychająca i tragiczna, i doprawdy nie wiem, czy więcej scen z wymiotowaniem artystki oraz innymi skandalami jest tym czymś, czego ten film potrzebuje. Historia oczywiście układa się w pewien znany z show-biznesu schemat, czyli najpierw koncerty w małych klubach, lokalna sława w dzielnicy i okolicy, później wydanie płyty, która odnosi sukces światowy i dostaje pięć nagród Grammy, a wszystko to poprzeplatane miłosnym dramatem i libacjami alkoholowymi; wreszcie próba walki z nałogiem, zawód miłosny, depresja i śmierć.
Nikt chyba nie oczekiwał przy okazji tej biografii jakichś eksperymentów formalnych. Jest to zgrabnie pokazana historia utalentowanej, acz patologicznej osobowości, która wdała się w toksyczny związek z chuliganem. Partner, a potem mąż, na tyle namieszał jej w głowie, iż biedna dziewczyna kupiła sobie bilet pierwszej klasy w ekspresie do zatracenia. Marisa Abela w roli Amy jest więcej niż świetna, choć oczywiście trudno przebić talent oryginału. Po filmie przez chwilę zostaje z nami historia zwariowanej dziewczyny z Londynu i jej piosenki, a to już dużo.
