Rakiety kosmiczne i elektryczne samochody to dzisiejsze zabawki ekscentrycznych miliarderów – ludzi pozujących na wizjonerów, wynalazców i zbawców świata. W rzeczywistości to oligarchiczna kasta mająca duży udział w ogólnoświatowym rozwarstwieniu społecznym i kiepskich warunkach pracy w firmach, które prowadzą. Oferowany przez nią technologiczny przełom można porównać do XIX-wiecznej rewolucji przemysłowej w Wielkiej Brytanii – do ówczesnego radykalnego umaszynowienia i akumulacji kapitału. Prezentowany obraz nawiązuje do tradycji luddyzmu – robotniczej rewolty, która stworzyła grunt pod europejską myśl socjalistyczną i związkową. Jej początkiem miało być zniszczenie krosien przez młodego tkacza Neda Ludda w 1779 r. Choć dziś przyjmuje się, iż Ludd nie istniał, faktem pozostaje, iż XIX-wieczni luddyści włamywali się do fabryk i niszczyli maszyny, gdyż te zastępowały ich w pracy i pozbawiały zatrudnienia. W czasach bez zasiłków i ubezpieczeń to walka z postępem technologicznym otworzyła drogę do rzeczywistego postępu, prowadząc do powstania pierwszych związków zawodowych i tzw. Friendly Societies. Radykalny ruch luddystyczny położył tym samym kamień węgielny pod współczesne rozumienie praw pracowniczych. Obraz Mląckiego jest zaproszeniem do refleksji na temat współczesnych strategii oporu wobec technokratycznych rządów i cyfrowych gigantów. Czy płonące tesle to zaledwie wandalizm, czy konieczny gest sprzeciwu i kolejny etap na drodze społecznego rozwoju?
