Agencja Informacyjna – Opinie | Aldona Kraus: Ten, 25 marzec 2024 roku, wczesnowiosenny, dla Ciebie i tylu z nas dzień, Święta Zwiastowania Pańskiego i jednocześnie ten, Szczególny Dzień, bo Twego pogrzebu Poeto, Erneście Bryllu stał się już nocą, idącą ku nowemu dniu. Został poza nami, a jednocześnie zapadł wzruszeniem w kochające Ciebie serca i serdeczną pamięć, taką zawsze, na zawsze.
Spis treści
List do Ernesta Brylla
W Kościele Dominikanów, na warszawskim Służewie, podczas Mszy Świętej, której przewodniczył ks. kardynał Kazimierz Nycz, po niej, w drodze, na miejsce Twego ostatniego spoczynku na parafialnym cmentarzu na ulicy Wałbrzyskiej w Warszawie, potem na spotkaniu, ale w podziemnym kościele (zaprosiła nas na nie Twoja ukochana żona Małgosia i córki Magda i Marta) pożegnała Ciebie nie garstka ludzi, ale było nas dużo. Bardzo dużo. Tych, dla których byłeś i będziesz zawsze bliski. Rodzina, przyjaciele, ci z codziennych spotkań, ale i ci, choćby z jednej z Tobą rozmowy.
Wszyscy, dla których, Twoje: wiara, polskość, człowieczeństwo, rodzinność, codzienność , święto, Twe wiersze – to wszystko miało konary sięgające nieba, bo wyrosły z tego, co było, a czerpiąc z prawdy, były i są prawdziwe.
Wiara – jak pięknie powiedział Twój przyjaciel Marcin Styczeń – Ty, nie wierzyłeś w Boga, ale wierzyłeś, Bogu (jak dziecko).
Polskość – Ernest Bryll, obywatel świata, tam, gdzie los Cię rzucił byłeś i nauczycielem polskiego, i tego co polskie, i Ojczyzny ambasadorem. Nauczyciel polskiego, w polskiej szkole w Londynie. W latach70. XX wieku uczyłeś młodzież, a wśród nich Ewę Barcińską – córkę konsula Polski – Henryka Barcińskiego, po kilku latach, żonę mego brata. Wszyscy, nie tylko lubili, ale szanowali Ciebie – nauczyciela i szczycili się, ze znajomości z poetą.
Polskość – mogłeś, żyć, mieszkać wszędzie, a chciałeś tylko w Ojczyźnie, pracując dla Jej wolności z trudem zdobywanej, dla Jej, każdego nowego, dobrego, budującego Jej dziś i jutro – dnia.
Człowieczeństwo – wszyscy byli dla Ciebie równi, ważni, bliscy. Pozostawiłeś dla nas w wierszu swą prośbę, pisząc – „Bądźmy sobie bliscy, bo nas rozdzielają”. To twój testament – dla nas
Dom – Dla Ciebie Dom i Twoja Rodzina to Ojczyzna. Uważałeś, iż zawsze każdy dom jest Ojczyzną. Twój, zobaczyliśmy na najbardziej osobistych, waszych zdjęciach. Patrzyliście na nas z nich, w codzienności i od święta bogaci sobą, domem – tak pięknie – rodzinni.
Poeto na wskroś Polski! Pisarzu!
Napisałeś dla nas tyle wierszy, sztuk teatralnych, słuchowisk radiowych, telewizyjnych. Byłeś dziennikarzem, krytykiem, tłumaczem, dyplomatą. Bezcenne Twe dary. Zostaliśmy nimi obdarowani – my, i ci, co po nas będą. Dziękujemy!
Jestem okulistą, lekarzem piszącym wiersze. Praca, to powołanie , ale i potrzeba serca. Pisanie, przyszło do mnie nagle i późno, też z potrzeby serca. Cieszy mnie to, iż byłeś, jesteś i będziesz dla mnie jak dla wielu – Niedościgłym Mistrzem Słowa i Człowiekiem Dobrym.
Gdy piszę ten list jest głęboka, ale nie cicha i spokojna dla mnie noc. Chciałam, leczyć się ze smutku Twoimi wierszami. Wzięłam je choćby do ręki, ale uporczywe pytanie powróciło do mnie z całym niechcianym i smutkiem, i niepokojem. Dlaczego w tym tłumie, tylko taka garstka poetów była z Tobą Poeto, w Dniu Twej Ostatniej Ziemskiej Drogi?
Na wieczorze wspomnieniowym mówili o Tobie, śpiewali Twe i dla Ciebie ułożone wiersze i pieśni – z miłością z żarem przyjaciele, ludzie kultury, z Twego bryllowskiego kręgu. Słuchałeś już z Nieba, ale ponieważ i w nas zapadły ich wystąpienia, w tym liście ich wymieniam: Marcin Styczeń – pieśniarz, kompozytor. Wiersze Twoje zmieniał w pieśni swą muzyką. Marek Jaworowski, Rafał Porzeziński, Halina Frąckowiak, Marica, Tomasz Fajfer, Twoja córka Magda, Agnieszka Turowska, pisarz i publicysta Andrzej Nowak, redaktor Paweł Kęska, reżyser Krzysztof Wojciechowski, w imieniu ojca – Andrzeja – kolegi i przyjaciela od czasu waszych studiów – Joanna Lewandowska.
Dwóch, którzy z taką miłością Cię wspominali przybyli – pierwszy z Siedlec, drugi, Wiesław Janicki z dalekich Głubczyc.
Z obrazka jakim nas obdarowano patrzy na nas Twoja Ukochana Mama I Królowa Polski, nasza Jasnogórska Pani. Niezliczone różańcowe Zdrowaś przyjęła od Ciebie i za nas.
Prosisz o Anioł Pański. Wczoraj znad Twego grobu pierwszy pobiegł do Mateńki. Postaram się, często odmawiać go, w Twej intencji.
Czytamy też Twą pokorną modlitwę – prośbę, do Dawcy Wszelkich Łask – „Nie o myślenie proszę, nie o rozumienie, pozwól mi Panie na zwykłe patrzenie”
Stała się ona i moją modlitwą .
Te smutki tamten i ten, spowodowany ziemskim rozstaniem, które zawsze boli, są we mnie , choć doświadczyłam tyle wzruszenia.
Kończę list z pierwszym brzaskiem nowego dnia.
Erneście! Ośmielam się na tę poufałość. Będę tęsknić, ale będę wspominać wieczory z Tobą, na których dzieliłeś się z nami Twym pisaniem.
Będę czytać, jak zawsze znajdując w nich Boga, Człowieka i Twoją wierność dla praw, – 10 Przykazań i Twoje – zachwyt dla świata i najcenniejszego daru jakim jest dla nas życie.
Wiedzieliśmy, ale w jakże pięknym kazaniu, wspomnieniu na Twym pogrzebie ks. prof. Krzysztof Pawlina przypomniał o tym – Wierzyłeś w Zmartwychwstanie Chrystusa i w nasze zmartwychwstanie. Napisałeś, iż spotkamy się po nim „w umówionym miejscu” – Wierzę! Spotkamy się!
Aldona Kraus
Warszawa-Anin, 26 marca 2024.
Ernest Bryll – nota biograficzna
Ernest Bryll (1935-2024) – poeta, prozaik, dramatopisarz, tłumacz, dziennikarz, krytyk filmowy dyplomata. Debiutował w 1952 r. Należał do pokolenia literackiego „Współczesność”. Z uwagi na to, iż jego ojciec działał w Armii Krajowej (zakonspirowanych siły zbrojne Polskiego Państwa Podziemnego w latach II wojny światowej, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, okupowanej przez Niemcy i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich) nie mógł pracować w dziennikarstwie, czego pragnął, w związku pracował w elektrowni w porcie gdyńskim oraz w Stoczni im. Komuny Paryskiej
Od roku 1954 współpracował jako dziennikarz z pismami takimi, jak tygodnikiem „Po prostu”, dziennikiem „Sztandar Młodych”, dwutygodnikiem „Współczesność” itd. Był absolwentem Wydziału Filologii Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1957). Debiutował jako poeta „Wigiliami wariata” (1958 r.), jednak znany się stał dopiero dzięki trzeciemu tomikowi „Twarz nieodsłonięta” (1963 r.).
W latach 1960-1963 Ernest Bryll uczęszczał na Studium Wiedzy o Filmie przy Państwowym Instytucie Sztuki. W latach 1965-68 kierownik literacki zespołu filmowego “Kamera”, a w latach 1968-72 zespołu filmowego “Wektor”. W latach 1971-74 był kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Warszawie. W latach 1974-78 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Kultury Polskiej w Londynie. W latach 1978-82 był kierownikiem artystycznym zespołu “Silesia”, a następnie zespołu “Oko”. Z funkcji tej został usunięty w 1985 r. za udział w niezależnym życiu kulturalnym.
Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej 13 grudnia 19981 roku przez komunistę Wojciecha Jaruzelskiego – generała Ludowego Wojska Polskiego, Ernest Bryll wystąpił z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jako jeden z nielicznych twórców uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej. Wydał dwa tomiki wierszy w drugim obiegu, a jego sztukę “Wieczernik”, osnutą na motywach ewangelicznych, grano w kościołach.
W latach w latach 1991–1995 był ambasadorem Rzeczpospolitej Polskiej w Republice Irlandii. W latach 1998-2012 kierownik literacki telewizji Wizja TV. W latach 2012-2018 kierownik Działu Literackiego w Polskim Instytucie Sztuki Filmowej. Ernest Bryll jest autorem kilkuset piosenek, 8 książek prozatorskich, 41 tomów wierszy, 25 dramatów. Ernest Bryll, poeta, prozaik, dramaturg, dziennikarz, krytyk filmowy, dyplomata, ambasador RP w Irlandii (1991-1995). Tłumacz z języka irlandzkiego, czeskiego i jidysz, autor tekstów piosenek (m.in. „Peggy Brown”, „A te skrzydła połamane”). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, polskiego i irlandzkiego PEN Clubu, a także SEC (Society of European Culture).
Wiersz Roku 2024 Związku Pisarzy Katolickich
Ernest Bryll otrzymał wiele wyróżnień m. in.: Kawaler Orderu Irlandzkiego Rodu Królewskiego O’Conor (1995 r.) oraz Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski (2006). Otrzymał wiele nagród literackich, poczynając od Nagrody im. Władysława Broniewskiego w dziedzinie poezji (1964 r.), a na Nagrodzie Miasta Stołecznego Warszawy (2009 r.) kończąc. Ostatnią pośmiertną nagrodę „Wiersz Roku 2024” przyznał Ernestowi Bryllowi, Związek Pisarzy Katolickich, za wiersz „Ja się modlę, jak gdybym darł palcami ziemię”.
Aldona Kraus – nota biograficzna
Aldona Kraus (ur. 1 listopada 1944 roku w Konstancinie) – okulistka, poetka, propagatorka twórczości księdza Jana Twardowskiego.
Aldona Kraus jest absolwentką Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej (1969 r.) W 1979 r. zrobiła specjalizację okulistyczną
Aldona Kraus należy do Unii Polskich Pisarzy Lekarzy, krakowskiego Bractwa Literackiego Białego Pasterza i Polish American Poets Academy, która przyznała jej w 2005 roku tytuł poety roku. Zdobyła pierwsze miejsce w konkursie na prozę ogłoszonym przez Okręgową Izbę Lekarską w 2008 roku. Pisuje do lokalnych tygodników i gazet, takich jak niecodziennik „Między Nami Aninianinami”, „Salve Regina” czy komorowski „Magazyn Parafialny”.
Powstały dwie płyty z wierszami Aldony Kraus, do których muzykę skomponował Jerzy Cembrzyński: „Treny i Oratorium Jakubowe”. Napisała „Mszę Warszawską”, która z muzyką Jerzego Cembrzyńskiego doczekała się dwóch realizacji. Napisała też słowa do oratoriów: „O męce, śmierci i zmartwychwstaniu”, „Sprawiedliwe”, „1920 dróg do wolności”.
Aldona Kraus jest autorką m.in. „Uciszenia” (1991 r.), „Treny” (1992 t.), „Magnificat polski” (1991 r.), „Magnificat rzymski” (1992 r.), „Pieśni matczyne” (1993 r.), „W drodze do Betlejem” (1994 r.), „Tryptyk polski” (1996 r.), „W kręgu Bożych tajemnic” (1997 r.), „Listy i liściki” (2005 r.), „Treny” (2007 r.), „O wszystkim i o niczym” (2009 r.), „Aniniana” (2010 r.), „Jeden splot warkocza” (2015 r.), „Listy, liściki, odpowiedzi” (2016 r.)
Dziękujemy, iż przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Zapraszamy do lektury innych publikacji, które znajdziesz tutaj. Agencja Informacyjna.
AI Opinie /dec/ źródło: facebook, 26.03.2024
