Festiwal „Dwa Teatry” już po raz 24. zgromadził w nadmorskim kurorcie najważniejsze nazwiska polskiej kultury i tych, którzy teatrem żyją – niezależnie od tego, czy to mikrofon czy kamera staje się jego sceną.
Wśród czerwonych dywanów i owacji na stojąco nie brakowało gwiazd, wzruszeń i momentów, które zapiszą się w historii polskiego teatru. Agata Buzek – przewodnicząca jury – zachwyciła nie tylko swoją kreacją, ale również wnikliwością i artystycznym wyczuciem. Obok niej jurorami byli m.in. Manuela Gretkowska i Michał Kwieciński.
Festiwal przyniósł triumf nowoczesnych interpretacji klasycznych tematów. Telewizyjne Grand Prix zdobyły „Piękna Zośka” Marcina Wierzchowskiego i „Wiara, nadzieja, miłość” Agnieszki Glińskiej – spektakle, które pokazały, iż teatr telewizji wciąż potrafi mówić mocno, celnie i z odwagą.
Wśród wyróżnionych aktorów znalazł się Piotr Adamczyk za rolę w słuchowisku „Stan euforii”, a Jan Englert został uhonorowany za sceniczną siłę wyrazu przeniesioną na mały ekran. Wyjątkowym momentem była nagroda dla Mai Komorowskiej za poruszającą rolę w „Klątwie” – owacje trwały długo, a łzy wzruszenia pojawiły się nie tylko na scenie.
Radiowa część festiwalu należała do „Kochaj” Tomasza Mana, z emocjonalną i niezwykle subtelną rolą Andrzeja Chyry – słuchowisko zdobyło Grand Prix.
„Dwa Teatry” to jednak nie tylko konkursowe emocje. Festiwal tętnił życiem od porannych spotkań autorskich po wieczorne koncerty. Julia Pietrucha i Piotr Zioła zadbali o muzyczne akcenty, a plenerowe spektakle przyciągały tłumy.
Wielkim zaskoczeniem okazała się metamorfoza Ignacego Lissa, który podczas prowadzenia gali finałowej zaprezentował się w zupełnie nowej fryzurze – eleganckiej i odważnej, jak cały festiwal. W parze z Maszą Wągrocką stworzyli duet prowadzących pełen klasy i wyczucia.
Na zakończenie Wielką Nagrodę Festiwalu otrzymali Anna Dymna i Jerzy Radziwiłowicz – dwoje gigantów polskiej sceny. Ich wkład w kulturę uhonorowano nie tylko statuetką, ale i wzruszeniem widzów.
Festiwal „Dwa Teatry” 2025 pozostanie w pamięci jako wydarzenie, w którym tradycja spotkała się z nowoczesnością, a sztuka udowodniła, iż jej największą siłą jest emocja.
Zdjęcia można zobaczyć tu
