Iron Maiden – angielski zespół heavymetalowy pochodzący z Leyton w Londynie, założony 25 grudnia 1975 roku przez basistę i głównego kompozytora Steve’a Harrisa. Uważany jest za jeden z najwybitniejszych i najpopularniejszych zespołów w gatunku oraz jeden z najlepszych, a zarazem najbardziej wpływowych zespołów koncertowych w historii rocka. Twórczość grupy stanowiła wzorzec dalszej ewolucji współczesnego metalu i heavy rocka. Iron Maiden byli również jednym z pierwszych zespołów w historii, które konsekwentnie, od samego początku działalności, współtworzyły oraz w pełni identyfikowały się ze stylem muzycznym oraz subkulturowym zjawiskiem, określanym mianem 'heavy metal.
Na przestrzeni 50 lat światowej kariery, muzycy formacji zostali laureatami setek nagród muzycznych, włączając w to m.in. Grammy Awards i jej ekwiwalenty przyznawane w wielu krajach, Brit Awards 2009, Silver Clef Award, Spanish Music Awards, Top.HR Music Awards, Žebřík Music Awards, Public Choice International, Classic Rock Roll of Honours Awards, Metal Hammer Golden Gods Awards, Nordoff Robbins Award, Ivor Novello Awards – za wybitne osiągnięcia na arenie międzynarodowej i wkład w rozwój muzyki brytyjskiej oraz wiele innych. W 2005 roku Iron Maiden zostali wprowadzeni do Hollywood Rock Walk of Fame oraz Kerrang! Hall of Fame zaś w 2011 roku do BPI Hall of Fame. Muzycy zespołu zostali również włączeni do prestiżowej Metal Hall of Fame i Rock in Rio Wall of Fame. Iron Maiden są również częścią stałych ekspozycji w Rock and Roll Hall of Fame, British Music Experience, Metal Across America oraz Wacken Hall of Fame. Maskotka grupy jest częścią ekspozycji Rock Legends Wax Museum zlokalizowanym w kanadyjskim Ontario. We wrześniu 1996 roku zespół został wprowadzony do Madame Tussaud’s Rock Circus. Liczne pamiątki związane z aktywnością formacji znajdują się w lokalach Hard Rock Cafe na całym świecie, w tym w Polsce. Poszczególni muzycy formacji zostali uhonorowani nagrodami i wyróżnieniami państwowymi oraz okolicznościowymi na wielu płaszczyznach aktywności. Zespół w toku kariery otrzymał ponad 600 „srebrnych”, „złotych” oraz „platynowych” płyt.
Członkowie Iron Maiden uchodzą za przeciwników establishmentu oraz autsajderów przemysłu muzycznego – zwłaszcza w kontekście wpływu przedstawicieli opiniotwórczych instytucji show biznesu na kwestię wolności wypowiedzi i niezależności artystycznej. Zespół m.in. nie wyraził zainteresowania zarówno oficjalną nominacją ze strony gremium decydentów, jak i rezultatami głosowania fanów, którzy domagali się przyjęcia formacji do „Rock And Roll Hall Of Fame”. Muzycy zrezygnowali również z uczestnictwa w ceremoniach rozdania statuetek nagrody Grammy, wielokrotnie krytykowali konserwatywne podejście do oceny twórczości artystycznej reprezentowane przez opiniotwórcze magazyny jak Rolling Stone czy decydentów stacji muzycznych w rodzaju MTV. Pomimo znikomego wsparcia promocyjnego ze strony mediów głównego nurtu, Iron Maiden pozostaje jedną z najbardziej utytułowanych formacji heavymetalowych w historii rocka, jednocześnie odnosząc znaczący sukces komercyjny.
Według wielu źródeł sumaryczny nakład katalogowych albumów grupy szacowany jest na ponad 130 milionów sprzedanych egzemplarzy. Wszystkie wydawnictwa audio-wizualne Iron Maiden sprzedały się na całym świecie w ponad 200 milionach kopii, wliczając w to wszelkiego rodzaju albumy, single, kasety VHS, płyty DVD, publikacje promocyjne oraz kompilacje nagrań. Najsłynniejszy album formacji, stanowiący punkt zwrotny w historii heavy metalu The Number of the Beast, w ciągu 40 lat od premiery został sprzedany w około 20 milionach kopii. W ciągu 50 lat działalności grupa opublikowała 17 albumów studyjnych, których łączny nakład przekroczył 110 milionów egzemplarzy. Na przestrzeni kilku dekad działalności estradowej zespół wielokrotnie grał indywidualne koncerty o charakterze stadionowo-plenerowym w 60 krajach świata. Iron Maiden to druga po Metallice formacja, mogąca poszczycić się największą liczbą sprzedanych albumów w całej historii gatunku.
Grupa słynie także z archetypowej maskotki imieniem Eddie – przerażającego monstrum będącego protoplastą wielu mrocznych postaci pojawiających się po 1980 r. na okładkach płyt czy w ofercie gadżetów zespołów rockowych i metalowych oraz przenikając do świata popkultury. Eddie gościł na okładkach niemal wszystkich albumów i singli Iron Maiden, jest również nieodłącznym elementem scenografii koncertów. Maskotka grupy to najsłynniejsza w historii postać fantasy wykreowana przez zespół muzyczny. Gadżety z wizerunkiem Eddiego sprzedano w milionowych nakładach, zaś na imponującą kafeterię propozycji merchandisingowych formacji, złożyło się kilkanaście tysięcy różnorodnych produktów, które pojawiły się w sprzedaży w ciągu kilkudziesięciu lat profesjonalnej kariery zespołu.
Steve Harris, basista Iron Maiden i główny autor tekstów, twierdzi, iż na jego gust muzyczny wpływ miały takie formacje jak: Black Sabbath, Deep Purple, Led Zeppelin, Uriah Heep, Pink Floyd, Genesis, Yes, Jethro Tull, Thin Lizzy, UFO czy Wishbone Ash. W 2010 roku Harris powiedział: Myślę, iż jeżeli ktoś chce zrozumieć wczesne nagrania Maiden, w szczególności harmonie gitarowe, to wszystko, co musisz zrobić, to posłuchać albumu Argus Wishbone Ash. Oczywiście Thin Lizzy też, ale nie tak bardzo. Elementy prog-rocka też były bardzo ważne, bo jestem wielkim zwolennikiem takich zespołów jak Genesis czy Jethro Tull. Musisz zatem połączyć wszystko to z ciężkimi riffami i nadać muzyce prędkości i masz Iron Maiden.
W 2004 roku Harris wyjaśnił, iż ciężar brzmienia zespołu został zainspirowany przez dokonania „Black Sabbath i Deep Purple z odrobiną wpływów Led Zeppelin”. Oprócz tego Harris uderzając w struny wyłącznie palcami (nigdy nie używał kostki) wypracował własny styl gry, który gitarzysta Janick Gers opisuje jako grę na basie tak, jakby bass był jednocześnie gitarą rytmiczną. S. Harris jest także odpowiedzialny za charakterystyczny „galopujący stylu zespołu”, który można usłyszeć w takich standardach, jak „The Trooper” i „Run to the Hills”. Muzyk jest jednym z pierwszych w historii basistów – liderów, którzy napisali ponad 80% tekstów i repertuaru muzycznego swojej grupy, tworząc kompletnie nowe brzmienie.
Gitarzyści zespołu, Dave Murray, Adrian Smith oraz Janick Gers wyróżniają się indywidualnie zdefiniowanymi inspiracjami oraz wypracowanym przez lata stylem gry. Dave Murray jest najbardziej znany z eksponowania techniki legato, do której, jak twierdzi, dorastał w sposób naturalny. Inspiracją dla jego stylu gry był Jimi Hendrix, a fascynacja Amerykaninem sięga czasów dzieciństwa Murraya. Gitarzysta Iron Maiden nie ukrywa, iż wbrew powszechnie panującym opiniom u podłoża jego gry leży klasyczny rythm ‘n blues, nie zaś, jak to by oczekiwali fani Iron Maiden, heavy metal. Z kolei Adrian Smith był od najmłodszych lat pod wpływem stylu gry Johnny’ego Wintera i Pata Traversa oraz Michaela Schenkera, co wpłynęło na potrzebę eksponowania linii melodycznej w jego stylu gry.
Janick Gers preferuje bardziej improwizowany styl, w dużej mierze inspirowany przez Ritchiego Blackmore’a, pozostający w opozycji (kontrapunktując) do „rytmicznego” brzmienia zagrywek Smitha.
Wokalista Bruce Dickinson, który zwykle działa we współpracy z Adrianem Smithem, wyróżnia się wokalem o operowym zacięciu, inspirowanym przez pionierskie dokonania Arthura Browna, Petera Hammilla, Iana Andersona oraz Iana Gillana.
Perkusista Nicko McBrain reprezentuje klasyczną szkołę perkusyjną, opartą na dokonaniach Ringo Starra, Johna Bonhama, Iana Paice’a czy Cozy’ego Powella. Gra McBraina zdradza inklinacje w kierunku typowego dla klasycznej szkoły jazzowej synkopowania oraz zagrywek stosowanych w rythm ‘n bluesie. Chociaż Nicko McBrain napisał tylko jeden utwór dla Iron Maiden („New Frontier” na albumie Dance of Death z 2003 r.), Harris często opiera się na jego wskazówkach przy opracowywaniu partii dla sekcji rytmicznej w poszczególnych kompozycjach grupy.
Znane są także inspiracje byłych członków Iron Maiden. Dennis Stratton, gitarzysta który towarzyszył Dave’owi Murrayowi na pierwszym albumie Iron Maiden z roku 1980, inspirował się dokonaniami Jeffa Becka, Santany, Rory’ego Gallaghera, albumami Status Quo, Eagles czy Journey.
Nieżyjący perkusista Clive Burr, który zaznaczył swoją obecność na trzech pierwszych klasycznych płytach, poszukiwał inspiracji w dokonaniach Johna Bonhama, Billa Warda oraz Billa Brouforda. Perkusiści takich formacji jak Slayer, Testament, Accept, Iced Earth, Nevermore, Helloween, Death, Morbid Angel, Metallica, Anthrax, Kreator, Deicide, Machine Head, Emperor, Mayhem, Sodom, Running Wild, Shadows Fall czy Avenged Sevenfold zaznaczają, iż gra Burra w znacznym stopniu ukształtowała ich autorski styl.
Paul Di’Anno, który zaśpiewał na pierwszych dwóch albumach Iron Maiden, inspirował się wokalistami zespołów nurtu punk rock, zwłaszcza UK Subs, The Clash, Sex Pistols, Ramones, czy też wykonawcami spod znaku glam rocka jak Gary Glitter czy Marc Bolan. Zastępujący Bruce’a Dickinsona w okresie 1994–1998 Blaze Bayley inspirował się dokonaniami Ronniego Dio, Iana Gillana, Kiss, Davida Coverdale’a czy Dickinsona
Albumy studyjne
- Iron Maiden (1980)
- Killers (1981)
- The Number of the Beast (1982)
- Piece of Mind (1983)
- Powerslave (1984)
- Somewhere in Time (1986)
- Seventh Son of a Seventh Son (1988)
- No Prayer for the Dying (1990)
- Fear of the Dark (1992)
- The X Factor (1995)
- Virtual XI (1998)
- Brave New World (2000)
- Dance of Death (2003)
- A Matter of Life and Death (2006)
- The Final Frontier (2010)
- The Book of Souls (2015)
- Senjutsu (2021)
Przedsprzedaż Ticketmaster rozpocznie się w czwartek, 26 września o godz. 10:00
Sprzedaż ogólna rozpocznie się w piątek, 27 września o godz. 10:00 na LiveNation.pl
Wtorek 27 – Budapest Aréna, Budapeszt, Węgry *
Sobota 31 – Letnany Airport, Praga, Czechy *
Niedziela 1 – TIPOS Arena, Bratysława, Słowacja *
Czwartek 5 – Trondheim Rocks, Trondheim, Norwegia (Festiwal)
Sobota 7 – SR-Bank Arena, Stavanger, Norwegia *
Poniedziałek 9 – Royal Arena, Kopenhaga, Dania *
Czwartek 12 – 3Arena, Sztokholm, Szwecja *
Piątek 13 – 3Arena, Sztokholm, Szwecja *
Poniedziałek 16 – Stadion Olimpijski, Helsinki, Finlandia *
Sobota 21 – Utilita Arena, Birmingham, Anglia ^
Niedziela 22 – Co-op Live, Manchester, Anglia ^
Środa 25 – Zamek Malahide, Dublin, Irlandia *^
Sobota 28 – London Stadium, Londyn, Anglia *^
Poniedziałek 30 – OVO Hydro, Glasgow, Szkocja ^
Czwartek 3 – Eurockéennes Festival, Belfort, Francja (Festiwal)
Sobota 5 – Estadio Cívitas Metropolitano, Madryt, Hiszpania **
Niedziela 6 – MEO Arena, Lizbona, Portugalia **
Środa 9 – Hallenstadion, Zurych, Szwajcaria **
Piątek 11 – Veltins-Arena, Gelsenkirchen, Niemcy **
Niedziela 13 – Stadio Euganeo, Padwa, Włochy **
Wtorek 15 – Bürgerweide, Brema, Niemcy **
Czwartek 17 – Ernst Happel Stadium, Wiedeń, Austria **
Sobota 19 – Paris La Défense Arena, Paryż, Francja **
Środa 23 – GelreDome, Arnhem, Holandia **
Piątek 25 – Deutsche Bank Park, Frankfurt, Niemcy **
Sobota 26 – Cannstatter Wasen, Stuttgart, Niemcy **
Wtorek 29 – Waldbühne, Berlin, Niemcy **
Sobota 2 – PGE Narodowy, Warszawa, Polska **
*Halestorm
^The Raven Age
** Avatar