37 lat temu ukazał się debiutancki album ” Appetite for Destruction ” zespołu Guns N’ Roses

Zdjęcie: Appetite for Destruction

21 Lipca 1987 roku ukazał się debiutancki studyjny album – Appetite for Destruction – zespołu Guns N’ Roses, wydany przez wytwórnię Geffen. Na płycie jest 12 utworów, cztery z nich ukazały się również w wersjach singlowych („Welcome to the Jungle”, „Sweet Child O’ Mine”, „Paradise City” i „Nightrain”).

Płyta sprzedała się w nakładzie 28 milionów egzemplarzy i jest najlepiej sprzedającym się debiutanckim krążkiem w historii muzyki.

Album został opisany w książce 1001 Albums You Must Hear Before You Die (pol. „1001 albumów, które musisz usłyszeć, zanim umrzesz”). W 2003 został sklasyfikowany na 62. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”.

Tytuł Tekst Muzyka

1.	Welcome to the Jungle	Axl Rose	Slash, Rose	4:34
2.	It’s So Easy	Duff McKagan, West Arkeen	McKagan, Arkeen	3:23
3.	Nightrain	Rose	Izzy Stradlin, Slash, McKagan	4:29
4.	Out Ta Get Me	Rose	Stradlin, Slash	4:25
5.	Mr. Brownstone	Stradlin, Slash	Stradlin, Slash	3:49
6.	Paradise City	Rose	Slash, Rose, Stradlin, McKagan	6:46
7.	My Michelle	Rose	Stradlin, Rose	3:40
8.	Think About You	Stradlin	Stradlin	3:52
9.	Sweet Child O’ Mine	Rose	Slash, Rose, Stradlin	5:55
10.	You’re Crazy	Rose, Stradlin	Stradlin, Slash	3:17
11.	Anything Goes	Rose, Stradlin,	Stradlin, Chris Weber	3:26
12.	Rocket Queen	Rose	Slash, Rose, McKagan	6:13

Welcome to the Jungle – utwór otwierający debiutancki album grupy Guns N’ Roses, Appetite for Destruction. Został także zawarty na kompilacji Greatest Hits. Utwór znalazł się w ścieżkach dźwiękowych do animowanych filmów Iniemamocni i Megamocny oraz do gry komputerowej Grand Theft Auto: San Andreas. W 2017 roku został użyty jako outro filmu Jumanji: Przygoda w dżungli.

„Welcome to the Jungle” został napisany przez Axla Rose’a oraz Slasha. Według Rose’a inspiracją do jego napisania było spotkanie, w którym uczestniczył on, jego przyjaciel oraz bezdomny mężczyzna. Zdarzenie miało miejsce podczas spaceru po Nowym Jorku. Bezdomny chcąc przestraszyć młodzieńców zaczął krzyczeć w ich kierunku „Wiesz gdzie jesteś? Jesteś w dżungli skarbie, ty tu zginiesz!” („You know where you are? You’re in the jungle baby, you’re gonna die!”). Wypadek wywarł tak wielki wpływ na Axla, iż napisał on piosenkę na jego temat. Chociaż incydent ten miał miejsce w Nowym Jorku, utwór napisano w Seattle, a opisuje on Los Angeles. Według Slasha, utwór został napisany w mniej więcej trzy godziny.

Autorem gitarowych riffów jest Slash. Podczas programu Never Mind The Buzzcocks w stacji BBC Slash stwierdził, iż pierwotnie słowa miały brzmieć „…where the girls are fat and they’ve got big titties”. Jest to jedyny utwór na albumie, w którym zastosowano syntezator.

Utwór ten zawsze jest grany na zakończenie koncertów od czasu Use Your Illusion Tour wyłączając jeden koncert.

Piosenka ta zajęła dwudzieste pierwsze miejsce w rankingu VH1’s 40 Greatest Metal Songs of All Time, trzecie miejsce w rankingu 100 najlepszych solówek gitarowych wszech czasów magazynu Total Guitar, zyskała także wiele innych podobnych nagród na przestrzeni lat. Zajęła 453. miejsce w rankingu „The 500 Greatest Songs of All Time” magazynu Rolling Stone.

„Sweet Child O’ Mine” jest pierwszym singlem Guns N’ Roses który dotarł na pierwsze miejsce rankingu Billboard Hot 100, utrzymywał się na nim przez dwa tygodnie we wrześniu 1988. Słowa napisane zostały przez Axla, którego inspiracją była jego dziewczyna Erin Everly. W październiku 2019 klip jako pierwszy w historii, będący z lat osiemdziesiątych przekroczył miliard wyświetleń na platformie YouTube.

Utwór dotarł do 93. miejsca amerykańskiego notowania Billboard. Piosenka ta jest hołdem dla niezbyt popularnej marki taniego kalifornijskiego wina, Night Train Express, które było bardzo popularne wśród członków zespołu w pierwszych latach jego działalności, głównie ze względu na niską cenę oraz wysoką procentową zawartość alkoholu.

Album zadebiutował na 182. miejscu Billboard 200. Wszedł ponownie na listę w 1988 roku, kiedy grupa zaczęła koncertować, a teledyski do „Welcome to the Jungle” i „Paradise City” były coraz częściej puszczane w muzycznych programach. Następnie album zdobył szczyt listy przebojów i pozostał na pierwszym miejscu przez cztery tygodnie. W sumie Apetite for Destruction spędziło 147 tygodni na Billboard 200. W 2008 roku album zdobył certyfikat 18x platynowej płyty w USA ze sprzedażą ponad 18 milionów kopii, co czyni go 11 najlepiej sprzedającym się albumem w historii tego kraju. Płyta jest także najlepiej sprzedającym się debiutem w historii USA. W tym samym roku Sky News ogłosiło, iż Apetite for Destruction sprzedało 28 milionów kopii na całym świecie, co czyni go jednym z najlepiej sprzedających się albumów w historii. Inne źródła mówią choćby o liczbie 30 mln.

Album uzyskał pozytywne recenzje od krytyków. Stephen Thomas Erlewine z AllMusic w swojej pięciogwiazdkowej recenzji napisał, iż „Album jest punktem zwrotnym dla hard rocka”, oraz iż „Album jest jednym z najlepszych heavymetalowych albumów lat osiemdziesiątych”. Magazyn Q nazwał album „jednym z najlepszych w historii metalu”. Krytycy chwalili świetny wokal Axla Rose’a.