3–9 lutego

Gdańsk

Retrospektywa Elvina Flamingo podsumowująca jego dotychczasową praktykę artystyczną otworzy się w piątek (7.02) w CSW Łaźnia. Prace prezentowane na #ObsessiveStates skupiać się będą m.in. na analizie stanów wyobraźni generowanych przez chorobę afektywną dwubiegunową i symbiotycznym tworzeniu. Obok projektów realizowanych w ostatnich latach w laboratoriach we współpracy z naukowcami oraz innymi organizmami, jak bakterie, rośliny i owady, na gdańskiej wystawie zobaczymy również cztery nowe projekty artysty, m.in. rysunki na maskach silnika samochodu Dodge Challenger zainspirowane filmem Znikający punkt.

Kalisz

Najnowsze obrazy i obiekty Bianki Rolando zobaczymy na jej solowej wystawie Źródlane bębny śpiewają szczelinę, otwieranej w czwartek (6.02) w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu. Poetka i artystka wizualna zaprezentuje realizacje odwołujące się m.in. do gestu uderzania w membranę płótna czy inspirowane podziemnymi źródłami i ich nieskrępowaną siłą. Nośnikami wierszy i rysunków Rolando stają się w nich takie obiekty jak fragment rury kanalizacyjnej uchodzącej do oceanu czy uszkodzone spadochrony.

1

Krytyka 16.02.2024

Dysydenci historii. „Running out of history” w Miejskim Ośrodku Sztuki w Gorzowie

Gabi Skrzypczak

Kraków

Indywidualna wystawa Adama Nehringa kuratorowana przez Anię Batko otworzy się w piątek (7.02) w Galerii Szara Kamienica. W nawiązującej do Mitu Syzyfa Camusa ekspozycji One must imagine Sisyphus horny artysta przyglądać się będzie absurdalnym uwikłaniom późnokapitalistycznego i podporządkowanego logice wzrostu świata sztuki – artystycznym narracjom o katastrofie klimatycznej przyczyniającym się do eksploatacji zasobów czy możliwościom krytycznej refleksji nad rynkiem z wewnątrz systemu.

Lublin

Na zakończenie rezydencji Olhy Marusyn w piątek (7.02) w Galerii Labirynt zobaczymy jej instalację i performans. Projekt Tęsknię za moim pianinem i myślę o nim codziennie da lokalnej publiczności wgląd w praktykę mieszkającej w Kijowie twórczyni, zakorzenioną m.in. w samoorganizacji i tańcu oraz wykorzystującą narzędzia tekstowe, muzyczne czy kuratorskie.

Agata Cieślak, „Zajmowała nas pielęgnacja szczątków” (2021-25), detal instalacji multimedialnej, © Frederik Gruayert

Szczecin

Ostatnia część wystawienniczej tetralogii Agaty Cieślak Zajmowała nas pielęgnacja szczątków (IV) otworzy się w czwartek (6.02) w Trafostacji Sztuki w Szczecinie. W rozwijanym od 2020 roku projekcie artystka buduje przestrzeń wokół i wewnątrz szałasów, przesiedleńczej architektury wykorzenionych. Szczecińska wystawa kuratorowana przez Stanisława Rukszę będzie jednocześnie scenografią do musicalu autorstwa Cieślak, którego premiera planowana jest na przyszły rok.

Tarnów

Solową wystawę Magdaleny Hlawacz Mama mówiła odpocznij będzie można oglądać od piątku (7.02) w tarnowskiej galerii BWA. Odnosząc się do wyczerpania jako naszego podstawowego współcześnie doświadczenia, artystka szuka równowagi zwracając się ku odpoczynkowi pozbawionemu ukrytych obostrzeń – takiemu, który nie ma służyć samorozwojowi czy dbaniu o formę. Elementem tej strategii jest też specyficzne potraktowanie wernisażu – zamiast organizować uroczyste otwarcie, artystka zachęca osoby zwiedzające do pozostania w domu i drzemki.

Agata Popik, „Adresownik”, 2024, metal, plastik, len, węgiel, dzięki uprzejmości galerii Przeciąg

Warszawa

Zgodnie z zapowiedziami, Muzeum Sztuki Nowoczesnej po otwarciu nowej siedziby oprócz realizacji programu własnego otwiera się również na współprace z zaproszonymi osobami i kolektywami, których projekty zagospodarowywać będą parter budynku przy placu Defilad. Pierwsza tego rodzaju wystawa otworzy się w piątek (7.02) i przygotuje ją Grupa ZAKOLE. Ekspozycja zatytułowana Czy złożyłabyś tu jaja? Nawiedzone krajobrazy miejskiego mokradła przyglądać się będzie wzajemnemu przenikaniu się przyrody i miejskiej infrastruktury na Zakolu Wawerskim.

Tego samego dnia (7.02) w galerii Przeciąg otworzy się indywidualna wystawa Agaty Popik Take me home. W prezentowanych pracach artystka balansuje miedzy tym, co rzeczywiste, a tym, co nierealne, jednak w tym przypadku choćby oniryczne fantazje pozostają brutalnie przyziemne. Ich podstawowymi tematami są deadline’y, załatwianie spraw, ogarnianie umów, zaludniają je pracodawcy i profesorowie akademii, a przestrzenie biurowe tworzą niekończące się labirynty, z których w najlepszym przypadku udaje się artystce uciec do rodzinnej miejscowości.