27 marca na całym świecie obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Teatru. Przed prezentacją spektakli odczytywane jest wtedy orędzie, do którego napisania co roku zapraszani są wybitni przedstawiciele środowiska teatralnego.
W tym roku autorem orędzia jest wybitny grecki reżyser i dramatopisarz, założyciel Teatru Attis, Theodoros Terzopoulos. Reżyser swoje orędzie rozpoczyna pytaniem: „Czy teatr może usłyszeć sygnały SOS wysyłane przez dzisiejsze czasy, w świecie zubożałych obywateli, zamkniętych w celach wirtualnej rzeczywistości, zagubionych w dusznej prywatności? W świecie zrobotyzowanych istnień uwięzionych w totalitarnym systemie kontroli i represji obejmującym wszystkie aspekty życia?”
W Teatrze imienia Stefana Żeromskiego w Kielcach odczytanie orędzia i wręczenie pracownikom medali „Gloria Artis” odbędzie się o godzinie 18.00 przed wernisażem wystawy „Żeromski w Żeromskim”. Ekspozycja to zbiór unikatowych zdjęć, plakatów i recenzji z adaptacji scenicznych utworów autora „Wiernej rzeki” w Teatrze im. Stefana Żeromskiego. Obejmuje okres od 1908 roku, czyli prapremiery „Dziejów grzechu” przygotowanej przez zespół teatralny Eugeniusza Majdrowicza, po realizację spektaklu „Uciekła mi przepióreczka” w reżyserii Michała Kotańskiego z 2022 roku. To przedstawienie widzowie będą mogli obejrzeć podczas czwartkowego wieczoru.
Z kolei Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach będzie świętował Międzynarodowy Dzień Teatru w najbliższą sobotę, kiedy to aktor sceny Mateusz Drozdowski odbierze z rąk przedstawicieli Związku Artystów Scen Polskich przyznaną mu, jako jedynemu w Polsce, doroczną Nagrodę imienia Leona Schillera.
Międzynarodowy Dzień Teatru został ustanowiony w 1961 roku z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego na pamiątkę inauguracji w Paryżu, 27 marca 1957 roku, Teatru Narodów – festiwalu, podczas którego spotkały się zespoły z obu stron żelaznej kurtyny. Co roku w Międzynarodowy Dzień Teatru wygłaszane jest orędzie przygotowane przez wybitną osobistość świata sceny. Pierwsze orędzie w 1962 roku wygłosił Jean Cocteau.
